Η μέρα των παιδιών

Σήμερα ήρθε η πρόσκληση από το Ιδρυμα για την Μέρα των παιδιών. Την περίμενα , πώς και πώς, ελπίζοντας ότι ίσως κάνουν την γιορτή Κυριακή, αφού η 23η είναι Δευτέρα. Μετά θυμήθηκα ότι για τους Τούρκους είναι έτσι κι αλλιώς αργία η 23η, η μέρα των παιδιών γιορτάζεται παντού, δεν έχουν λόγο να μεταφέρουν την εκδήλωση.
Είμαι ευτυχής που πέρσι ήμουν εκεί, που είδα ζωγραφισμένα προσωπάκια, άκουσα παιδικές φωνούλες να τραγουδούν, είδα παιδάκια να παίζουν θέατρο και να ζωγραφίζουν τοίχους!
Φέτος λοιπόν δεν θα είμαι μαζί τους, δεν θα ξαπλώσω στο γρασίδι, ούτε θα δω άν τα διδυμάκια μας έχουν κάνει πρόοδο στο σκάκι. Το ίδρυμα «χτυπήθηκε» σκληρά από την αρχή αυτού του χρόνου, αλλά «ηρωικά αντιστέκεται» όπως λέει ο Αλί και τελικά θα κάνει την καθιερωμένη του γιορτή και φέτος.
Αλλος ένας χρόνος που κερδίζουμε χαμόγελα σε παιδικά πρόσωπα λοιπόν, παππού Αζίζ! Εύχομαι να το καταφέρνουμε κάθε χρόνο, για να αναπαύεσαι ήρεμος κάτω από τα παιδικά ποδαράκια που τρέχουν και χοροπηδούν. Να περάσετε καλά μωρά μου... μου λείψατε...