Γλάροι στο Πλόβντιβ !!!

Χθες το απόγευμα, μας έπιασε μανία να βγούμε από το εργοστάσιο-φάντασμα. Φύγαμε κατά τις έξη και γύρω στις επτά φτάσαμε στο Πλόβντιβ. Παρκάραμε τον Ντούλη στο parking του Trimontium. Το Trimontium, είναι ένα εξαιρετικά επιβλητικό ξενοδοχείο, τουρκικών συμφερόντων, στο καλύτερο σημείο της πόλης.
Περπατήσαμε στην φωτισμένη Γκλάβνα (κάτι αντίστοιχο της δικής μας Ερμού), ευτυχώς το κρύο ήταν μάλλον μαλακό. Χαζέψαμε το Λούνα Πάρκ που έχει στηθεί εν όψει των Χριστουγέννων, τις φωτισμένες βιτρίνες και χαρήκαμε πραγματικά, που τα υπέροχα νεοκλασσικά κτίρια έχουν αρχίσει να αναπαλαιώνονται. Πριν δυόμιση χρόνια, ήταν όλα ετοιμόρροπα!
Φτάσαμε στο “Heminway” , ένα πολύ ιδιαίτερο εστιατόριο, το μοναδικό σε όλη την πόλη που μπορείς να φας, πραγματικά ζουμερά φιλέτα!

Ο Δημήτρης με αποκάλεσε «καθαρόαιμη Βουλγάρα», όταν παρήγγειλα μία σαλάτα για τον καθένα! Πλην της σαλάτας, παρήγγειλα δύο ειδών πατατούλες (χωριάτικες και σωτέ με δυόσμο), μελιτζάνες με ντομάτα και τυρί, φρέσκα ψωμάκια και δύο πιάτα με φιλέτο. Ολα αυτά, μαζί με τις μπύρες μας και τους καφέδες στο τέλος, στοίχησαν το εξωφρενικό ποσό των 35 ευρώ! Εν τέλει, σε κάποια μέρη, η Βουλγαρία δεν έχει ακριβύνει και πολύ.
Με είχε πιάσει μια αναπόληση παιδικών και μαθητικών χρόνων, οπότε ο Δημήτρης άκουσε (για πολλοστή φορά), ιστορίες και ιστοριούλες. Εχει υπομονή εν τέλει αυτό το παιδί, κάποιες φορές.

Γύρω στις εννιά, αποφασίσαμε να φύγουμε. Περπατώντας προς το parking, άρχισα να χαζεύω once again, το Trimontium.
Εγώ : Κοίτα πόσο όμορφο είναι! Τί υπέροχο κτίριο.
Δ: Ρε σύ, αυτά τα πουλιά που πετάνε πάνω του....τόσο μεγάλα περιστέρια?
Εγώ : Αχ ναι! Αλλά, μεγάλα δεν είναι για περιστέρια? Αυτά τα πουλιά είναι...
Δ : Γλάροι!!!
Εγώ : Τί λες μωρέ? Δεν είσαι στην Ιστανμπούλ! Που σκατά βρέθηκαν οι γλάροι στο Πλόβντιβ! Εχεις ξαναδεί ποτέ?
Εγώ (με την φωνή της Αυσιέν) : Γλάροι είναι ατά μου και γι’αυτό πετούν ΜΟΝΟ πάνω από το Τούρκικο ξενοδοχείο.
Δ: Ευτυχώς που δεν καταλαβαίνουν οι πεζοί ελληνικά, θα μας μαζέψουν με τους ζουρλομανδύες!
Εγώ : Κι όμως! Κοίτα τριγύρω! Πράγματι, τα πουλιά μόνο πάνω από το ξενοδοχείο πετούν...
Δ: Ναι, πράγματι είναι γλάροι! Πάρε τον Ξανθούλη τηλέφωνο να του το πεις:ΡΡΡ. Αλλά μωρό μου, το καλό που σου θέλω, μην το πεις σε κανέναν άλλον αυτό, ε???? Θα γελάνε και οι γλάροι!
Εγώ, σαν υπάκουο παιδί που είμαι, δεν το είπα σε κανέναν, όπως με συμβούλεψε... Μόνο ποστ το έκανα!!!