Φύγαμεεεε

Είδαμε ότι οι κοινές, καλοκαιρινές διακοπές, που σχεδιάζαμε από την μέρα που έπεσε το πρώτο χιόνι, πήγαν περίπατο. Ο πρώτος που φρόντισε να μας το θυμίσει, ήταν ο Στανισλάβ που πήρε τη Στέφκα του και σάπισε μεταξύ πισίνας και παραλίας για δεκαπέντε μέρες, μην αντέχοντας να περιμένει , να συμπέσουν οι ελαστικές ημερομηνίες μας.

Ο δεύτερος της παρέας, ο Βλάντι ο δικηγόρος μας, φρόντισε να μας τακτοποιήσει όπως - όπως, πήρε προχθές τη γυναίκα του και έφυγε για τη θάλασσα κι αυτός. Οχι, που θα περίμενε εμάς!

Ετσι, χθες βράδυ, κι ενώ ο Δημήτρης σχεδίαζε πόσα φορτηγά θέλει σήμερα, για να κλείσει το τζίρο του μήνα κι ο Μπόικο υπολόγιζε πως θα του τα βρει, γύρισα προς τη Μπόμπι, που το όνειρο της θάλασσας, την τρώει μήνες. "Πάμε μόνες μας αύριο?" της είπα.

Οι άντρες δεν εξέφρασαν αντιρήσεις, ο Μπόικο βέβαια, φρόντισε να μας πει ότι στο Οζμπορ θα υπάρχει "τσιγγανία" και γιατί δεν πάμε Χαλκιδική. Εισέπραξε ένα "χέσε μας Μπόικο που θα περάσουμε τα σύνορα για να δούμε θάλασσα" και ξαναγύρισε στα φορτηγά του.

Δεν μας πτοούσε τίποτα, έτσι σε 3 ώρες, αφήνουμε σκυλιά, παιδιά και φορτηγά στους άντρες και την κάνουμε.

Καλές μας βουτιές!!!!

Μέτζυ

Είμαι ελαφρώς καλύτερα, γιατί :

Ο Δόκτωρ Κίροβ, έρχεται κάθε μέρα κι αφού με λέει "κοτοπουλάκι", μου κάνει ενέσεις.

Ο μπαμπάς , βάζει αντισηπτικό στο τραύμα μου.

Η μαμά μου μαγειρεύει καθημερινά στήθος κοτόπουλου, έξη έφαγα χθες βράδυ, μιάμμμ!

Ο Τόνυ μου αγόρασε ένα υπέροχο μενταγιόν με το όνομά μου και την ράτσα μου και η χαζό Πόλια ζηλεύει.

Τα μωρά μου είναι καλά, έχουν μείνει τρία, γιατί την Ελενα την πήρε ο δόκτωρας Κίροβ με την κορούλα του.

Θα ήμουν πολύ καλύτερα εάν:

Δεν έβλεπα πόσο απαίσιο είναι το μπουτάκι μου, ξυρισμένο.

Δεν έβλεπα τον πατέρα των μικρών μου, να βγάζει τα μάτια του με την χαζό Πόλια, ενώ εγώ είμαι άρρωστη (μα τί θράσσος!!!)

Μπορούσα να σταθώ στα πίσω μου πόδια και να ανοίξω όλες τις πόρτες που με οδηγούν στον παράδεισό μου, δηλαδή στην παραγωγή.

Η μαμά δεν με πίεζε να φάω και ξηρά τροφή, ενώ προτιμώ το κοτόπουλο!

Εβρισκα αυτόν που με χτύπησε και του έσπαγα το πόδι, για εκδίκηση!!!

Οπως και να έχει πάντως, παραμένω πάντα πανέμορφη, όπως λέει ο μπαμπάς. Για του λόγου το αληθές, να και οι τελευταίες μου πόζες!!!