Tuesday, April 07, 2009

Οι ταινίες μου

Η Ελενα με κάλεσε να γράψω τις 5 αγαπημένες μου ταινίες. Θυμήθηκα, ότι πριν δυό χρόνια τις είχα ξαναγράψει. Αποφάσισα λοιπόν, να ψάξω το ποστ που είχα κάνει τότε και να δω αν έχουν αλλάξει τα γούστα μου.
Αμ δε! Αλλαγή καμία! Ισως φταίει και το ότι, τα τελευταία χρόνια, δεν έβλεπα καθόλου ταινίες. Οπως και να έχει τις ξαναγράφω :

1. Ο καιρός των τσιγγάνων
Ηταν, είναι και θα είναι μια ταινία λατρεμένη. Για τις εικόνες του Κοστουρίτσα, για την μουσική του Μπρέγκοβιτς για την Γιουγκοσλαβία του χθες, που πια δεν υπάρχει. Δυστυχώς όμως, υπάρχουν ακόμα παιδιά στα φανάρια.

2.Ομορφα χωριά, όμορφα καίγονται
Γροθιά στο στομάχι, από την πρώτη ώς την τελευταία σκηνή. Γιατί μπορεί κάποιοι να θέλουν να ξεχάσουμε, όμως αυτό που συνέβει στα Βαλκάνια, πονάει και θα πονάει πάντα.

3.Δαμάζοντας τα κύματα
Κατά την γνώμη μου, μια ταινία - έπος στον απόλυτο έρωτα. Καταπληκτική σκηνοθεσία, καταπληκτικές ερμηνείες.

4.Η Μπλε ταινία
Η πιο αγαπημένη μου από την συγκεκριμένη τριλογία του Κισλόβσκι. Η μουσική εξαιρετική και η Ζυλιέτ Μπινός στην καλύτερη, κατ’ εμέ, ερμηνεία της.

5.La Vitta E Bella
Λατρεύω τον Μπενίνι αφενός. Ηταν πολύ πραγματικό σενάριο αφετέρου.

6.Πολίτικη Κουζίνα
Γιατί όταν την βλέπω μυρίζω την Πόλη MOY. Τόσο απλά!

7.Leon
Κάποτε έλεγα ότι αν ποτέ έκανα κόρη, θα την έβγαζα Ματίλντα. Με αυτό τα είπα όλα, νομίζω.

8.O Ψεύτης Ήλιος
Η Σοβιετική Ενωση, έτσι όπως μπορέσαμε να την δούμε μόνο μετά τα βιβλία του Ριμπακώβ. Η ερμηνεία του Μιχάλκωβ, καταλυτική.

Και να προσθέσω και μία που είδα πρόσφατα...
9.Ο κύριος Ιμπραήμ και τα λουλούδια του κορανίου.
Τρυφερή ταινία, που δίνει το μήνυμα, πως οι άνθρωποι μπορούν να έρθουν κοντά, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές διαφορές τους. Ο Ομάρ Σαρίφ, πιο ώριμος ερμηνευτικά από ποτέ (λογικό δεν είναι, θα μου πείτε?), μετατρέπει τις πιο ενδιαφέρουσες σούρες του Ιερού του Βιβλίου σε στάση ζωής.

Επ΄ουδενί δεν είναι πέντε. Δεν θα μπορούσαν να είναι πέντε, αν σκεφτείτε ότι το μεγάλο μου κόλλημα ήταν ανέκαθεν, οι ταινίες και τα βιβλία.

Θα χαρώ πολύ να διαβάσω τις αγαπημένες ταινίες, όσων δεν τις έχουν ήδη αναφέρει!

3 comments:

Anonymous said...

Καλησπερα Μ αρεσει πολυ η ταινια πολιτικη κουζινα. Οχι μονο η υποθεση και η ερμηνεια οχι μονο για το συναισθημα που ειναι διαχυτο σε καθε της σκηνη και σε καθε διαλογο αλλα και για την καταπληκτικη της μουσικη
Επισης καλη επιλογη ειναι και το ομορφα χωρια ομορφα καιγονται γιατι εκει φαινεται καθαρα ο παραλογισμος ενος εμφυλιου σπαραγμου
Αλλα και το la vita e bella ειναι μια ταινια σπουδαια που μας δειχνει εκτος του ποσο μεγαλος ειναι ο μπενινι και την αλλη ματια που μπορεις να δεις τις δυσκολες καταστασεις της ζωης για να μπορεσεις να επιβιωσεις σε ασχημες συνθηκες.
θα διαφωνησω με την πρωτη σας επιλογη ο καιρος των τσιγγανων ειναι μια ταινια η οποια δεν καταφερε να με αγγιξει παρ ολη την εκτιμηση που εχω στον Κουστουριτσα και στον Μπρεγκοβιτς.
Τις αλλες δεν τις εχω δει. Καλο σας βραδυ

Μάτα said...

Ο Ζαν Ρενό είναι πράγματι υπέροχος! Εχω δει όλες τις ταινίες του όπως και του Μπενίνι!

Καλό σου Πάσχα και καλά να περάσεις!

Giorgia_is_coming_to_town said...

Καμηλέρης καλωσόρισες :)
Μάτα μου, να περάσεις κι εσύ καλά! Λιακάδα έχετε επιτέλους? Γιατί εδώ βρέχει ασταμάτητα.