είναι του Βάλιο...

Η Μέτζυ είναι στις μέρες της. Αν σκεφτείς ότι πριν μια εβδομάδα πήραμε χαμπάρι ότι το σκυλί μας είναι έγκυος, αφενός είμαστε για κλωτσιές , αφετέρου δεν μας πολυκούρασε η αναμονή. Αμ έλα που αποφάσισε να τα φτύσει στο τέλος. Την Τρίτη δεν κουνιόταν. Λιωμένη στο πάτωμα με κοιτούσε όλο πόνο. Εψαξα τον γιατρό της. Πως τό θελες? Το κινητό κλειστό.

Εκδοχή νούμερο ένα, ο γιατρός μας πήγε για ψάρεμα. Οι Βούλγαροι τρελλαίνονται να ψαρεύουν σε παγωμένες λίμνες, στα βουνά. Ναι, η τρέλλα πάει στα βουνά, όσον αφορά την Βουλγαρία.

Εκδοχή νούμερο δύο, ο γιατρός τα ήπιε μέχρι θανάτου το περασμένο βράδυ κι έκλεισε το κινητό του, αδιαφορώντας για την εγκυμοσύνη της καλύτερης ασθενούς του! Επίσης σύνηθες φαινόμενο στα μέρη μας.

Βρέθηκε άλλος γιατρός που δεν μπορούσε -και καλά- να βοηθήσει, γιατί το σκυλί είναι στις μέρες του. Η δε Μέτζυ ούτε να τον βλέπει, σωριασμένη έκανε απελπισμένες προσπάθειες να του φάει τα γάντια, μαζί με τα δάχτυλα.

Χθες, βρέθηκε ο γιατρός μας. Η Μέτζυ είχε μεταφερθεί σε μαξιλάρα πλέον. Με το που τον είδε, έλιωσε όπως πάντα. Λες και ξέρει ότι θα την ανακουφίσει. Μετά τα καθιερωμένα " τί κάνεις κοτοπουλάκι μου?", "τί έπαθε η πριντσέζα μου κι εγώ έλειπα?" του ντόκτορ Κίροβ, σηκώθηκε μόνη της με υπερπροσπάθεια και τον άφησε να την εξετάσει. Εφαγε τις ενέσεις της μαζί με τα μπράβο του ντόκτορα, ο οποίος με κοίταξε όλο χαρά.

- Γιατρέ θα συνέλθει? Μήπως παθαίνει εκλαμψία? Μήπως έχουν πεθάνει τα μωρά της? Γιατί είναι τόσο χάλια? Ποτέ δεν ήταν τόσο χάλια πριν την γέννα, τα είπα μαζεμένα.

Το σκυλί στο μεταξύ, είχε ξανασωριαστεί στο πάτωμα και μας κοίταζε διαλυμμένο.

- Τα μωρά της είναι καλά και είναι τεράστια!!!! Σίγουρα ο πατέρας είναι ο Βάλιο!!! απεφάνθη ο ντόκτορας όλο περηφάνια.

(Αν έχετε διαβάσει την ιστορία της Μέτζυ θα ξέρετε ότι ο ντόκτορας, τραβάει τρελλό κόλλημα με τον Βάλιο).

- Ας είναι και ο Ρίτσι! Η Μέτζυ θα τα καταφέρει?

- Οχι, είναι σίγουρα ο Βάλιο!!!

Δεν ρώτησα τίποτα παραπάνω. Γιατί το μόνο που θα μπορούσα να ρωτήσω, είναι πώς ο ντόκτορ κατάλαβε τον πατέρα, απλά ψηλαφίζοντας την ταλαίπωρη σκύλα μου. Τον πλήρωσα λοιπόν και τον άφησα να φύγει.

Βέβαια, μετά την τρομερή διάγνωσή του, η Μέτζυ πήρε τα πάνω της. Λες και περίμενε να ακούσει ποιός είναι ο πατέρας των παιδιών της, για να συνέλθει. Ο δε ντόκτορας, αγωνιόντας πλέον για τους απογόνους του Βάλιο του, τηλεφώνησε το βράδυ και ήρθε και σήμερα πρωί- πρωί. Φεύγοντας με παρακάλεσε να τον καλέσω αμέσως μόλις ξεκινήσει ο τοκετός, ακόμα κι αν είναι νύχτα!

Πλέον η μόνη μου αγωνία είναι μήπως η Μέτζυ, έκανε καμιά λαδιά με το μικρό μας κυνηγόσκυλο τον Ντάφυ! Θα τον χάσουμε τον ντόκτορα!