Ανάκατα μιας Παρασκευής

1.Δεν υπάρχει ωραιότερο θέαμα, από το να ξυπνάς το πρωί και να βλέπεις:
  Τέσσερα μαύρα ματάκια να είναι καρφωμένα πάνω σου.
  Δύο ουρίτσες να κουνιούνται στον ίδιο ρυθμό, γεμάτες αγωνία.
  Δύο ροζ γλωσσίτσες να γλύφουν τις πατούσες σου.
  Δηλαδή την Κρέμα και την Μέτζυ, να σου λένε με τον τρόπο τους "ξυπνήστεεεεε!"
2. Δεν υπάρχει χειρότερο, από το να κάνεις σαράντα χιλιόμετρα διαδρομή για κανονισμένο ραντεβού και να σου λένε ότι ο υπάλληλος λείπει σε άδεια! Ειδικά όταν πρέπει να κάνεις άλλα σαράντα χιλιόμετρα , για να γυρίσεις πίσω! Αθάνατες δημόσιες υπηρεσίες, ίδιες απανταχού!
3. Εδωσα στον θυρωρό της υπηρεσίας, όλο καμάρι την νέα μου Βουλγάρικη ταυτότητα και απεφάνθη ότι είναι "ξένο έγγραφο", επειδή το όνομά μου δεν είναι Βουλγαρικό!!!
4. Ο Βλάντυ μου είπε ίσα με δέκα φορές, ότι πλέον φτάσαμε τα 41 και απορώ γιατί δεν τον χαστούκισα! Αγαπητέ ούτε τα σαράντα δεν έκλεισα ακόμα! Δεν φτάνει το ότι γεννηθήκαμε τον ίδιο χρόνο για να μας κάνει συνομήλικους! Μας χωρίζουν 11 μήνες !!!!
5. Ερχεται ένα χειμωνιάτικο, παλαβό σαββατοκύριακο με εντελώς κουλή παρέα. Ας φροντίσω να το απολαύσω, αφού έκανα την τρέλλα να πω το "ναι". Προς το παρόν εύχομαι να μην βρέχει κιόλας!
6. Σταματάω να διαβάζω Μπουκάι, μεγαλόφωνα, στον Μήτσο. Είπα να τον κάνω λιγουλάκι αισιόδοξο και με ξεπέρασε στην εφαρμογή της θεωρίας! Στο αεροπλάνο λέω να διαβάσω τίποτα για την ύπαρξη ζωής μετά θάνατον.