Monday, March 05, 2007

Ο εφιάλτης

Ξύπνησα άσχημα... Ισως γιατί κοιμήθηκα ελάχιστα και επίσης άσχημα. Ισως γιατί έβλεπα εφιάλτες. Ολες αυτές τις μέρες τριγυρίζει στο μυαλό μου ένα "φεύγω" τεράστιο, ήταν λογικό και να το ονειρευτώ. Κι ήταν απίστευτο πόσο με πόνεσε, αν και ήταν απλά εφιάλτης... Ηταν απίστευτο το πόσο με διέλυε αυτή μου η φυγή, ένοιωθα ότι πίσω μου έμεναν κομμάτια μου, κι έκλαιγα, έκλαιγα, έκλαιγα...
Κι ένα μωρό, ονειρεύτηκα ένα μωρό, ένα ξανθό κοριτσάκι με καταπράσινα μάτια...
Είναι δύσκολη μέρα, παρότι είναι λουσμένη με ήλιο, παρότι η άνοιξη είναι εδώ μετά από έναν χειμώνα ανύπαρκτο, παρότι χθες το βράδυ το γεμάτο φεγγάρι έπαιζε με τα σύννεφα, μόνο και μόνο για να μου ποζάρει.. Νοιώθω ότι πλησιάζει η ώρα... ή θα φύγω, ή θα ριζώσω εδώ. Δεν υπάρχει μέση λύση, δεν υπάρχει ενδιάμεση διαδρομή να ακολουθήσω. Απλά μέσα σε όλα, αναρωτιέμαι αν άξιζε τόσος πόνος, τόσος κόπος...

7 comments:

Giorgia_is_coming_to_town said...

Οταν έγραψα αυτό το ποστ, και προσπαθούσα να βρω έναν τίτλο, το "Ο εφιάλτης" πληκτρολογήθηκε, χωρίς να θυμάμε καν ότι ο τίτλος του προηγούμενου ποστ ήταν "Το όνειρο". Τώρα που τα βλέπω το ένα πάνω από το άλλο, το όνειρο και τον εφιάλτη, κάπως νοιώθω...

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ said...

Επιλογές... Κάθε μέρα κάνουμε επιλογές. Μια λοταρία η ζωή μας. Λίγο πιο πραγματίστικη βέβαια αλλά δεν παύει να είναι λοταρία. Νομίζω ότι θα επιλέξεις αυτό που θα σε κάνει να νοιώσεις πιο άνθρωπος. Αν μπορεί να γίνει αυτό...

Anonymous said...

πώς θα υπήρχαν τα όνειρα άν δεν υπάρχουν οι εφιάλτες;

τα φιλιά μου

Adomiel said...

Σου εύχομαι να πάρεις τη σωστή απόφαση... Με βάση τη λογική... Είναι οι μόνες αποφάσεις για τις οποίες δε μετανιώνουμε...! :-)

Καλησπέρα...

Anonymous said...

Με εχεις κατανησυχησει, περιμενω ενα mail, ετσω δυο κουβεντες...

fish eye said...

τα ιδια ονειρα βλεπουμε και τους ιδιους εφιαλτες..μονο που εμενα προβλεπεται να κρατησουν καιρο ακομη..

Giorgia_is_coming_to_town said...

Σας ευχαριστώ όλους... Συγγνώμη αν σε ανησύχησα Φουλιάννα μου! Παιδιά είναι δύσκολες οι μέρες, πολύ δύσκολες , τόσο που δεν είχα κουράγιο ούτε στα σχόλια σας να απαντήσω. Ελπίζω ότι θα βρω σύντομα το κουράγιο να το κάνω, κι ότι θα νοιώσω καλύτερα. Πάντως κι εγώ πιστεύω ότι οι εφιάλτες μου θα κρατήσουν καιρό ακόμα...