Βαρέθηκα

Σας βαρέθηκα!
Ολους εσάς που νομίζετε ότι είναι απλό να τη μου τη φέρετε επειδή είμαι γυναίκα.
Ολους εσάς που νομίζετε ότι θα τρομάξω επειδή είμαι ξένη.
Ολους εσάς που με μισείτε ακριβώς επειδή είμαι γυναίκα και ξένη.
Ολους εσάς που σας κομπλάρει το ότι βγάζω περισσότερα από σας.
Ολους εσάς που σας ενοχλεί το ότι γεννήθηκα σε μια χώρα , λιγότερο μπάχαλο από τη δική σας.
Βαρέθηκα!
Τα κομπλεξ σας.
Τις ανέραστες ζωές σας.
Τα στερημένα από κάθε άποψη νειάτα σας και τα μίζερα γεράματά σας.
Την μειονεξία σας.
Την κακία σας.
Το δηλητήριο που χρόνια τώρα πηγάζει μέσα σας, σαν να το θηλάσατε από τη μάνα σας.

Παρότι σας βαρέθηκα,
λέω να μην σας περάσει.
Ακριβώς επειδή είμαι γυναίκα και η μόνη πουτανιά που εσείς γνωρίζετε,
είναι αυτή του σώματος.
Ακριβώς επειδή είμαι ξένη και δεν με πειράζει καθόλου να αναγκαστώ να φύγω.
Ακριβώς επειδή βγάζω περισσότερα από εσάς και δεν τα ρισκάρω για χάρη σας.
Ακριβώς επειδή γεννήθηκα σε μια χώρα, που το μπάχαλό της,
με έχει μάθει να αντιμετωπίζω σαν πρόκληση τα μεγαλύτερα μπάχαλα.

Και σας αφήνω για λίγο ακόμα να τα απολαύσετε,
Τα κόμπλεξ σας, γιατί δεν μπορείτε χωρίς αυτά.
Τις ανέραστες ζωές σας, γιατί δεν έχετε μάθει να είστε ερωτεύσιμοι,
Τα στερημένα νειάτα σας, γιατί δεν σκέφτομαι να χαραμίσω και τα δικά μου,
Την μειονεξία σας, γιατί χωρίς αυτή είστε ανασφαλείς,
Την κακία σας γιατι την δουλεύετε χρόνια μέσα σας,
Το δηλητήριό σας, γιατί είναι αίμα σας πια και δεν έχω ρεζέρβα για μεταγγίσεις.

Σας αφήνω να εκτοξεύετε απειλές,
Σας αφήνω να δημιουργείτε εντυπώσεις,
Σας αφήνω να πιστεύετε ότι με τρομοκρατήσατε,
Όχι μόνο γιατί δεν θέλω να σας στερήσω την γελοία χαρά σας,
Αλλά και γιατί στην μπαχαλοχώρα μου, έχουμε μια παροιμία...
«Οποιος γελάει τελευταίος, γελάει καλύτερα!»