Δεν μπορώ να το εξηγήσω...
Κάτι συσσωρεύει λυγμούς μέσα μου.΄
Δεν είναι η πρώτη φορά,
αλλά κάθε φορά είναι σαν πρώτη.
Και κάθε φορά με πνίγει.
Μα δεν υπάρχει τίποτα,
που να σε κάνει να σκάσεις χαμόγελο?
Τίποτα να σου απλώσει το χέρι στο φώς?
αν μπορούσα
1 day ago
3 comments:
Όλο αυτό θέλει πολύ κουβέντα. Ανοίγεις πληγές.
[μέσα σου
και το σκοτάδι
και το φώς
γύρισέ τα
μιά ζάλη
για λίγο
για όσο χρειάζεσαι]
Δεν παίζει φιλενάδες... δεν παίζει
Post a Comment