Friday, August 31, 2007

?

Δεν μπορώ να το εξηγήσω...
Κάτι συσσωρεύει λυγμούς μέσα μου.΄
Δεν είναι η πρώτη φορά,
αλλά κάθε φορά είναι σαν πρώτη.
Και κάθε φορά με πνίγει.
Μα δεν υπάρχει τίποτα,
που να σε κάνει να σκάσεις χαμόγελο?
Τίποτα να σου απλώσει το χέρι στο φώς?

3 comments:

Anonymous said...

Όλο αυτό θέλει πολύ κουβέντα. Ανοίγεις πληγές.

Anonymous said...

[μέσα σου
και το σκοτάδι
και το φώς

γύρισέ τα

μιά ζάλη
για λίγο
για όσο χρειάζεσαι]

Giorgia_is_coming_to_town said...

Δεν παίζει φιλενάδες... δεν παίζει