Διάλογοι άνευ σημασίας...

- Ο Αχμετ δεν στρώνει με τίποτα... Βρήκε ύφασμα με δύο ευρά να μας κάνει τα μοντέλλα και έχει «πρόβλημα ποιότητας»!
- Χαζό είναι?
- Ελαμ ντε! Μήπως νόμισε ότι θέλουμε να αντικαταστήσουμε τον Μαντελλάσι με δαύτον?
- Ασε ρε, νομίζει ότι τα φτηνοκαθιστικά του, κυκλοφορούν στα ακριβά σαλόνια της Ευρώπης!
- Ναι , τί να σου πω! Το Καυσερί πρώτη μούρη στο Μπάκινγκχαμ! Τεσπα, μιάς και είπα Μαντελλάσι, ας πάω να χαζέψω λίγο τη σελίδα του.
- Το χεις ακόμα απωθημένο ε?
- Μπαααα, το ξεπέρασα. Αλλά θέλω να στρώσει λίγο το μάτι μου, μετά τον βομβαρδισμό της φτήνιας.
- Ναι καλά...
- Ακου πως είναι... Πώς οι άντρες, που είναι καταδικασμένοι να περάσουν την ζωή τους με άσχημη γυναίκα, κάνουν οφθαλμόλουτρο με τις γκομενάρες σε περιοδικά? Ε, αυτό κάνω εγώ με τους καναπέδες του Μαντελλάσι....
- Ατυχές παράδειγμα!


- Ακου Μήτσο, όπως χάζευα τον Μαντελλάσι, μου ήρθε μια ιδέα.
- Ρίχτη!
- Να κάνω αύριο ένα μοντέλλο και να πετάξω πάνω σε απλό ύφασμα, δυο – τρία καλά μαξιλάρια
- Ναι, να φουσκώσουμε και το μπράτσο, να βάλουμε και καμπαράδες...
- Μήτσο, είπα φτηνό μοντέλλο! Τί καμπαράδες και καυλαράδες σου ήρθαν τώρα?
- Μα θα τρελλαθούν με πιο φουσκωτό μπράτσο, ας βγει λίγο πιο ακριβό!
- Ναι και θα πουλάς δυό κομμάτια το μήνα...Είπα φτηνόοοοοοοοοο μοντέλλο!
- Ναι καλά! Θα πάθεις αν ανεβάσουμε λίγο την ποιότητα!
- Μήτσο, μην γίνεσαι Αχμετ πλιιζ!