Μέτζυ ον δε μπόρντ!

Τον ανορθόδοξο τρόπο που έμεινα έγκυος ίσως τον διαβάσατε προ διμήνου. Σήμερα θέλω με μεγάλη περηφάνεια να σας ανακοινώσω, ότι έγινα μαμά! Για τρίτη φορά, παρακαλώ!
Η μαμά που ως αισιόδοξη, περίμενε ότι θα γεννήσω ακριβώς σήμερα (άρα τα μωρούλια μου θα ήταν σίγουρα του Βάλιο!), με ανέβασε το βράδυ στο σπίτι με την κρυφή ελπίδα να γεννήσω εκεί. Δεν τόλμησε βεβαίως να το πει στον μπαμπά, ο οποίος εδώ και μια εβδομάδα (ως απαισιόδοξος), έλεγε κάθε βράδυ «μην την φέρουμε σπίτι, θα γεννήσει». Αυτό που του είπε κάποια στιγμή χθες, ήταν «τί κρίμα να μην υπάρχει μαιευτήριο σκυλιών, να την πάμε!»
Επειδή σαν καλό κοριτσάκι, my heart belongs to daddy, αποφάσισα να μην γεννήσω στο σπίτι μας. Χθες τη νύχτα ταλαιπωρήθηκα πολύ, μιας και τα μωρά μου, βιάζονταν να γνωρίσουν τον κόσμο της κροκέτας! Αφού λοιπόν έκανα ότι κάνουν όλα τα θηλυκά του κόσμου πριν τον τοκετό (έχεσα και κατούρησα ανά την επικράτεια, για να είμαι καθαρή!), άρχισα να κόβω βόλτες πάνω κάτω.
Εκανα τόσο θόρυβο (είμαι και κάποιου βάρους βλέπετε!) που στις έξη ξύπνησε ο γλυκός μου μπαμπάς! Με είδε στα μαύρα μου τα χάλια, τα χαλιά μας επίσης, μου μίλησε γλυκά και ετοιμάστηκε να με βοηθήσει. Τον άκουσα να τα χώνει χαμηλοφώνως στην μαμά, που κοιμόταν η γαϊδάρα. « Η Μέτζυ έχει λερώσει όλο το σπίτι, γεννάει σου λέω! Το ταλαιπωρήσαμε το σκυλί, σου είπα να την αφήναμε έξω!». Η μαμά-γαϊδάρα του απάντησε «Δημήτρη μου, μην την μαλώσεις και την ταράξεις». Κάτι είπε μετά ο μπαμπάς αλλά δεν πρόλαβα να ακούσω, γιατί ήρθε , με πήρε κι άνοιξε την πόρτα.

Ξεχύθηκα στις σκάλες, όχι δεν θα γεννούσα σαν την χαζό Τσέτσα μας, όπου έβρισκα! Είμαι μια κυρία, εγώ. Κατέβηκα στο ισόγειο και θα έφτανα στο σπιτάκι του φύλακα (έχει ωραίο καναπέ για γέννες), αν πρώτον, ήταν η πόρτα ανοιχτή και δεύτερον τα μωρά μου μπορούσαν να περιμένουν κι άλλο! Αλλά που! Σκέφτηκα «Δία των σκυλιών, γεννάω!». Χώθηκα κάτω από την σκάλα, κοίταξα τον μπαμπά μου με ευγνωμοσύνη και του έκανα το γνωστό βλέμμα που λέει «φύγε ντάντυ, ας σεμ ντομπρέ σεγκά!». Με κοίταξε κι αυτός με ευγνωμοσύνη, γιατί έπρεπε να φύγει και να καθαρίσει το σπίτι μας, πριν ξυπνήσει η μαμά- γαιδάρα και δεν μπορέσει να φάει το πρωινό της!
Και ξεκίνησε ο τοκετός που ως γνωστόν διαρκεί και κάποιες ώρες. Ετσι στις οκτώ που κατέβηκε η μαμά (σιγά μην ξυπνούσε νωρίτερα, να με νταντέψει), είχα μόλις τα τρία πρώτα μωράκια μου. Αφού μου είπε τα γνωστά «μπράβο Μετζάκι, γκουουντ γκέρλ», μου έβαλε χέρι!
- Γιατί δεν θηλάζεις τα μωρά? Δεν τα ακούς που κλαίνε??? Πάλι θα κουβαλάμε το γάλα με τα μπιτόνια? Μα δεν θα γίνεις ποτέ σωστή μάνα?
Φόρτωσα αγρίως και μου ήρθε να την δαγκώσω, αλλά τί να της πεις? Στην εκπομπή που βλέπει με την εκπαιδέυτρια σκύλων, μαθαίνει μόνο τα «γκουουντ γκερλ» και τα «ααα αααα ααα» , δεν έμαθε ότι πρώτα πρέπει να τελειώσει ο τοκετός και μετά να θηλάσω! Αν θήλαζα κυρά – μαμά τα τρία, πώς θα γεννούσα τα άλλα τέσσερα? Γιατί άλλα τέσσερα ήρθαν μετά! Πολυμηχάνημα με πέρασες?
Φιουυυυυ... Ευτυχώς ήρθε το μεσημέρι, η Πόλια μου. Μου καθάρισε ένα δωμάτιο, μου το έστρωσε και με κουβάλησε μαζί με τα μωράκια μου. Μπόρεσα να τους κάνω και το πρώτο τους καθάρισμα, γιατί ήταν μέσα στη σκόνη και να τα θηλάσω με την ησυχία μου. Ηρθε κι ο μπαμπάς με την μαμά και μου έφεραν τα αγαπημένα μου γάλα και ψωμάκι. Σίγουρα θα σκάσει μύτη και ο γιατρός Κίροβ να καμαρώσει το κατόρθωμά του! Δεν θα του πω ποτέ, ότι ο Ογκνιάν ο τάπας, δεν με έφτανε και άρα ο Βάλιο δεν έκανε και τίποτα σπουδαίο! Αφήστε τον να πιστεύει ότι η φαεινή του ιδέα, άλλαξε την ροή των γεγονότων!
Θα επανέλθω με φωτογραφίες (αν ο μπαμπάς μου, δεν ξεχάσει ξανά την μηχανή του στο αυτοκίνητο!). Πάω να φάω τώρα, έχω αυξημένες ανάγκες πια!

Πτήσηπλαν (τα γράφω για να μην μου ξεφύγουν)

30.10. 17:45 Βουλγαρικές αερογραμμές : Σόφια - Βρυξέλλες

03.11 20:15 Βρυξέλλες - Σόφια (ίδια πτηση με πέρυσι, μην χαλάσω το γούρι :Ρ)

20.11 Τούρκις Χαβά Γιολλαρί :Πρωί Ιστάνμπουλ - Μάρντιν (ακριβής ώρα , αγνοείται!)

22.11 Πρωί Μάρντιν - Ιστάνμπουλ (επίσης)

26.11 12:45 Ιζυ Τζετ (και τάιντ): Σόφια - Μάντσεστερ

28.11 06:40 Μάντσεστερ - Σόφια (σχόλιο Μήτσου : μα είσαι τρελλή? θα ξυπνήσουμε από τις τρεις? Πήγαινε μόνη σου!!!!)

Αναζητείται εξωτικός προορισμός για την εβδομάδα 46, για να διατηρήσουμε το σερί πτήσεων.

Ρε σεις, ένα ταξίδι σχεδίαζα η χριστιανή από τον Αύγουστο για τον Νοέμβρη! Επρεπε το σύμπαν να μου χώσει σφήνα άλλα δύο? Ναι Μητσάκο, ξέρω! Φταίει που το σχεδίασα μόνη μου:ΡΡΡΡΡΡ

Κορινοσκυλάκι, θα επανέλθω με το άσχετο που λέγαμε ! Πριν φύγω, Αι χόουπ!

Ω ναι, εκνευρίστηκα!

Μου τη δίνουν :

- Οι άνθρωποι που έχουν αφεθεί στην "τύχη" , που δεν υπάρχει!

- Οι άνθρωποι που έπαψαν να "πολεμούν" και περιμένουν το Θεό να τους σώσει! Αν υπάρχει ο Θεός χρυσέ μου, σε έχει ήδη διαγράψει λόγω μαλακίας, χέστηκε να σε σώσει!

- Οι άνθρωποι που σου λένε ψέματα τόσο εύκολα, προκαλώντας σε κιόλας να ελέγξεις τα λεγόμενά τους. Με τα πολλά δηλαδή, σε έχουν για τον απόλυτο μαλάκα!

- Εκείνοι πάλι, που τους αρέσει το ψέμα που άκουσαν, ενώ ξέρουν ότι είναι ψέμα και δεν αρπάζουν την πρόκληση να το ελέγξουν, επιβεβαιώνοντας συνεπώς στους παραπάνω, ότι "ναι αγάπη μου, είμαι Ο μαλάκας"

- Οι άνθρωποι που ενώ σου έχουν ζαλίσει τον έρωτα με το πόσο κοσμογυρισμένοι είναι, τρομάζουν να κάνουν την διαδρομή Προμαχώνας - Θεσσαλονίκη! Ε, μα δεν σε στείλαμε στο Τόκυο, πανάθεμά σε!

- Οι άνθρωποι που ακριβώς επειδή δεν είναι σίγουροι για τις αποφάσεις τους, τις συζητάνε, προσπαθώντας να πείσουν εσένα πρώτα, ότι είναι σωστές. "Αν δεν την κάνεις την μαλακία, δεν θα πειστείς ούτε ο ίδιος" λέω εγώ.

- Οι άνθρωποι που θέλουν να λέγονται επαγγελματίες, όταν θέματα της δουλειάς τους, τα ξέρει η κόρη τους, ο γκόμενος της κόρης τους και η άλλη γκόμενα του γκόμενου! Χρυσά μου, γιατί δεν πηδάτε τις γυναίκες σας, αλλά τους ζαλίζετε το κεφάλι με τα επαγγελματικά σας και τα επαγγελματικά των άλλων?

- Οι άνθρωποι που ασχολούνται με μαλακίες και αποφεύγουν να ασχοληθούν με τα σημαντικά. Μέχρι εδώ καλά, το θέμα είναι ότι προσπαθούν να αναγάγουν τις μαλακίες σε σημαντικά , για να αποκτήσει βαρύτητα η.... μαλακία.

- Εκείνοι, που ενώ ξέρουν ότι οι παραπάνω ασχολούνται με μαλακίες, καταναλώνουν χρόνο και ενέργεια να τους ακούσουν, δίνοντας κι οι ίδιοι βαρύτητα στην μαλακία.!

Προ καιρού, είχα γράψει ότι ελάχιστα πράγματα με εκνευρίζουν και είναι αλήθεια. Σήμερα ωστόσο, συνάντησα όοοοολα τα παραπάνω παραδείγματα και εκνευρίστηκα, μετά από πολύ καιρό. Η αντίδραση, του παρθένου από νεύρα οργανισμού μου ήταν, η "μικρή" και η "μεγάλη" μου πίεση, να δώσουν ραντεβού για να ανταλλάξουν φιλιά. Λέω να μην τους περάσει!

Επι τροχάδην...

- Μετακομίσαμε στα νέα μας γραφεία και νοιώθω εντελώς έξω από τα νερά μου! Μα είναι δυνατόν να μιλάω στην Πετούνια μέσω σκάιπ? Και γιατί δεν βλέπω απέναντι τον Μήτσο??

- Αν η μετεωρολογική δεν τα έχει παίξει, θα τα παίξουμε εμείς την Τετάρτη, που θα χτυπήσει ο υδράργυρος το πρώτο μηδενικό της χρονιάς! Μα το Σάββατο φορούσαμε κοντομάνικα!

- Η ρίζα έχει φτάσει αυτί (σχεδόν δηλαδή) και δεν προβλέπεται ούτε αυτό το σου-κου κομμωτήριο! Θα σταματήσω να κοιτάζομαι στον καθρέφτη!

- Και αυτό το σου-κου, προβλέπεται εργασία άνευ χαράς. Και μέχρι μέσα Νοέμβρη, κάπως έτσι τα βλέπω όλα τα σου-κου. Μήπως να πάρω άδεια?

- Οταν σου φέρνουν δώρο από την Αττάλεια , ξύλινη καμήλα(!), συνειδητοποιείς πόσο έχει προχωρήσει η καριολέν η παγκοσμιοποίηση! Και καλά, ο βούλγαρος που την αγόρασε, την βρήκε εξωτική! Αυτός που την πούλησε έχει δει καμήλες στην Αττάλεια? (βρε λες???Επιφυλάσομαι.)

- Ο στιγμιαίος Davidoff είναι πράγματι εξαιρετικός. Πειράζει που προτιμώ τον Νες καφέ γκόλντ?

- Που πήγαν οι εξαγωγές της Ελλάδας?????

Είναι ΔΕΥΤΕΡΑ και είμαι χώμααααααα (παραδοσιακά!)

Εκλογικό

Οικογενειακή συνομιλία, νούμερο ένα:

-Ελα, σις, καλημέρα! ψήφισες?
-Ναι από τις επτά το πρωί, γιατί έπρεπε να έρθω στο νοσοκομείο.
-Μόνη πήγες?
-Ναι, ο μπαμπάς θα πήγαινε αργότερα και η μαμά δεν θα ψηφίσει.
-Ο μπαμπάς πήγε να ψηφίσει????
-Ναι, ΣΥΡΙΖΑ! Μάλιστα επέμενε να ψηφίσω κι εγώ. Η έστω οικολόγους, θέλει λέει πολυκομματική βουλή! Την μαμά πάντως δεν την έψησε. Εγώ δε, του είπα ότι αυτό δεν λέγεται δημοκρατία!
-Κοίτα που ο μπαμπάς, τώρα στα γεράματα έβαλε μυαλό!
-Εγώ πάλι, λέω ότι πέρασε απέναντι.
Οικογενειακή συνομιλία, νούμερο δύο:
-Ελα φουφούλα, ψηφίσατε?
-Οχι, δεν θα πάω καθόλου. Ο Γιώργος θα πάει αργότερα.
-Το έμαθες ότι ο μπαμπάς ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ????
-Εσύ τί λες? Μου τηλεφώνησε πρωί, πρωί για να μου υποδείξει να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ!
-Κοίτα που τώρα στα γεράματα, ο μπαμπάς κατάλαβε την μαλακία του δικομματισμού! Θετικό αυτό.
-Εγώ, ως αρνητικό το εκλαμβάνω!

-Μα γιατί?
-Πιο πολύ σύριζα στο Αλτζχάιμερ τον κόβω!!!

Οικογενειακή συνομιλία, νούμερο από μόνη της :

-Ελα μπαμπά μου, πως είσαι?
-Στεναχωρημένος!
-Ελα θεέ και κύριε! Επειδή χάνει ο Καραμανλής?
-Οχι παιδί μου, ποιός τον χ..ει τον Καραμανλή? Σας έστειλε στην Βουλγαρία, πόσο πιο μακρυά μπορούσε να σας στείλει? (το είπε με τον ίδιο τόνο που θα έλεγε ότι ο Στάλιν μας έστειλε στην Σιβηρία. Δεν μπήκα στον κόπο να του εξηγήσω ότι ο Καραμανλής ουδέποτε ασχολήθηκε με την επαγγελματική μου αποκατάσταση και ότι στην Βουλγαρία ήρθα οικειοθελώς. Τί να λες σε γέρο άνθρωπο τώρα?).
-Τότε προς τί η στεναχώρια?
-Τελικά θα βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ενώ εγώ ήθελα πολυκομματική βουλή! Να τους βάλουν στην θέση τους οι μικροί! Να δουν τη γλύκα!
-Μια χαρά σε κόβω μπαμπά μου! Θυμάσαι που στα έλεγα κάποτε?
-Πάντως παιδί μου, εγώ όσους μπόρεσα επηρέασα. Ελεγα κι ένα ωραίο σλόγκαν!
-Για πες , για πες!
-"Οποιος δεν ψηφίσει Τσίπρα να του κοπεί το χέρι σύριζα"!
-Μπαμπάκα μου, εσύ! Μόνος σου το σκέφτηκες αυτό το πετυχημένο, μακάβριο???
-Βεβαίως!!! Σου άρεσε, ε?? Αλλά για να μην με λένε τρελλόγερο, έλεγα ότι το άκουσα από άλλους!

Ολα τα παραπάνω δεν θα ήταν άξια καταγραφής, εάν ο μπαμπάς μου :
Ποτέ δεν έλεγε τί ψήφισε, αντίθετα υποστήριζε πώς αν έπρεπε να λέμε τί ψηφίσαμε, δεν θα χρειαζόταν κάλπη και παραβάν, αλλά θα ψηφίζαμε δια βοής. «Γι’αυτό η ψήφος είναι μυστική!», ήταν το μότο του.
Ποτέ δεν μας υπέδειξε τί να ψηφίσουμε, ούτε και ρώτησε τι ψηφίζαμε, σεβόμενος τα προαναφερθέντα.
Ποτέ δεν καθόταν σε καφενεία τις μέρες των εκλογών, για να συζητήσει και με άλλους, άσε δε που τα σλόγκαν και τα συνθήματα τα μισούσε, θεωρώντας τα «περιορισμένης αντιλήψεως». (Ωστόσο το 1-1-4, το ανέφερε πολλάκις).
Το ’89-’90, τα είχε πάρει σφόδρα με τις απανωτές εκλογές και την μη ύπαρξη αυτοδυναμίας, οιασδήποτε κυβέρνησης.
Εφόσον συμπλήρωσε το εβδομηκοστό δεύτερο έτος ηλικιακά, δεν πήγε να ξαναψηφίσει διότι «νομίμως πλέον, μπορούσε να απέχει». Βέβαια είχε ήδη πάψει το υποχρεωτικό της ψήφου, αλλά προφανώς την έβρισκε που τον κάλυπτε κάποιος (απαρχαιωμένος μεν, υπαρκτός δε) νόμος !
Μου πήρε τριανταεπτά χρόνια, για να «συμφωνήσω» πολιτικά με τον μπαμπά μου. Τελικά χρειαζόταν να γίνει τρελλόγερος, για να τα βρούμε. Οταν ένας παππούς περνάει απέναντι (όπως συμπέρανε η αδελφούλα μου) , δεν ξέρεις ποτέ προς πια κατεύθυνση θα προχωρήσει. Οπότε, προτιμώ τον μπαμπά μου, σύριζα με το αλτζχάιμερ (όπως είπε η άλλη μου αδελφούλα), απ' ότι χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη!

Ο κούκλος!!!!

Διανύουμε περίοδο έμπνευσης... και εμπνευσμένης παράνοιας! Είναι η πρώτη φορά, που κάθε μέρα βγαίνει καινούργιο μοντέλλο! Ακολουθεί μεταφρασμένη συνομιλία με τον αντιπρόσωπό μας (για να καταλάβετε την παράνοια):

- Ηρθε ο Πινόκιο?

- Ναι και είναι ήδη στο χειρουργείο!

- Κιόλας?

- Ο Δημήτρης τον άνοιξε αμέσως, τώρα μάλλον του κόβει τη μύτη!

Οχι, τον Πινόκιο δεν θα σας τον δείξω. Γιατί θα παραμείνει κακάσχημος, ότι και να του κάνουμε. Τί να γίνει, αφού αρέσει σε κάποιους, θα κατασκευαστεί κι αυτός ο ταλαίπωρος.

Αλλά θα σας δείξω τον Ντόβερ! Για να δείτε την έμπνευση! Τον απόλυτο κούκλο που "γέννησε" ο Μητσάκος. Τον οποίο είμαι έτοιμη να τον κάνω μέχρι και wallpaper στο ασουδάκι μου. Η επίσημη πρώτη του, θα γίνει σε έναν μήνα στις Βρυξέλλες. Για δείτε τον και πείτε μου πως σας φαίνεται!

ΥΓ. Ω ναι, ο τίτλος δεν αφορά άντρα, σας παραπλάνησα πολύ???

Ετζεμ

Οταν μια νεφελώδης υδατογραφία*, βρίσκει την εστία** της ...

Γεννιέται η βασίλισσά μου*** !!

* Εμπρού
** Τζεμ
*** Ετζέμ

Η ομορφιά στην ερμηνεία των τουρκικών ονομάτων και η απόλυτη βασίλισσα των αγαπημένων φίλων μας, που αύριο συμπληρώνει την πρώτη της εβδομάδα...
Να ευτυχήσει!