Η εκδίκηση της γυφτιάς :Ρ

Είμαι στο προαύλιο και καντηλιάζω τον Μάριο. Εχει βάλει σε μια δερμάτινη πολυθρόνα κάτι απαίσια πόδια, βαμμένα με μια αισχρή μπογιά!

- Μα μου είπες μεταλλικά!

- Σου είπα χρωμίου! Μα είναι μπογιά αυτή? Σε γύφτο τα έφτιαξες?

- Δεν βρήκα άλλη!

Πλησιάζω με ταχείς ρυθμούς το εγκεφαλικό και αρχίζω να ουρλιάζω...

- Μα δεν βλέπεις ότι είναι ΓΥΦΤΙΑ?????

Δεν απαντά και το επαναλαμβάνω δυνατότερα,

- Είναι ΓΥΦΤΙΑ, σου λέω!!!

Βλέπω να πλησιάζουν, ένας ένας οι τσιγγάνοι εργάτες του Ασέν, που μας τσιμεντάρει το προαύλιο.

- Ουχ, άκουσαν το γυφτιά και θίχτηκαν! Θα σε φάω! λέω μέσα από τα δόντια μου στον τρελλοιταλό.

Με έχουν πλησιάσει όλοι και ακούω από τον "αρχηγό" τους.

- Ορίστε σέφκα, μας φωνάξατε?

Μπόζιε, μπόζιε!