Να μαι κι εγώ!

Ειπα να ξεκινήσω κι εδώ... Για να δούμε πως θα τα πάμε:)

Λοιπόν ανακάλυψα ότι ο τίτλος παραδείχνει νοσταλγία !!! Βλακωδώς δηλαδή. Γιατί αλλοίμονο, δεν είμαι η μόνη γυναίκα στον κόσμο που βρίσκεται 1200 χιλιομετράκια (γεμάτα λακούβες ασφαλώς τα μισά, για να μην βιαστείτε να πείτε...ααα 12 ωρες δρόμος είναι) μακρυά από το σπίτι της, την μαμά της, τον μπαμπά της κλπ κλπ.
Αφετέρου, επιλογή μου ήταν (δηλαδή όχι μόνο δική μου, κι εγώ κι ο Δημήτρης είμαστε παιδιά της φυγής) να ξεσπιτωθούμε αναζητώντας και καλά την μεγάλη επαγγελματική ευκαιρία. Από την άλλη , το τραγικότερο (δηλαδή αυτό που καταρρίπτει ολοσχερώς το νοσταλγικόν του τίτλου) είναι ότι σπανίως μου λείπει η Ελλάδα και ότι άφησα εκεί (ίσως καμιά πίτα με γύρο από τον Καποδίστρια μιααααμ) και ασφαλώς δεν είναι στα σχέδιά μας να επιστρέψουμε σύντομα. Απεναντίας, πολύ θα επιθυμούσαμε να φύγουμε από εδώ και να βρεθούμε ανατολικότερα...
Συνεπώς too far away from home αλλά από ποιό σπίτι? Από αυτό που άφησα, από αυτό που σκέφτομαι να έχω σε κάποια γωνιά της Ιστάμπουλ? Μεταξύ μας, αυτή τη στιγμή είμαι μακρυά κι από το εδώ σπίτι, βλέπετε το γραφείο απέχει 40 ολόκληρα (πάλι λακουβιαστά) χιλιομετράκια από το δωμάτιο που ζούμε.
Κι επειδή ασφαλώς, μια γυναίκα τόσο κοσμογυρισμένη (ακούω γελάκια), τόσο επιτυχημένη (τρομάρα μου), έχει πάντα κάτι να πει, κάτι να διηγηθεί, αποφάσισα να σημειώνω εδώ ότι μου κατεβαίνει στο κεφάλι και μπορεί να θεωρηθεί ανιαρό , χαζό και αδιάφορο για τους άλλους. Βλέπεται, από μικρούλα έγραφα, έγραφα, και στο τέλος τα διάβαζα μόνη μου, οπότε έχω συνηθίσει να γράφω χωρίς καμία μανία να με διαβάσει κάποιος. Ως απόλυτα αυτάρεσκο άτομο, με διαβάζω μόνη μου και θαυμάζω την ικανότητά μου στον γραπτό λόγο.
Λοιπόν το απελπισμένο μου στομάχι , αντιδρά στο απίθανο κοκτέιλ από την κακοτηγανισμένη πατάτα (πνιγμένη στο σπορέλαιο ήταν γμτ μου) της χοντρής μουστακαλούς που μαγειρεύει για το προσωπικό και από πορτοκάλια που έφερα από την Ελλάδα και μάλλον θα πρέπει να τα μαζεύω και να πάω να φάω κάτι υγιεινό για να συνέλθω. Σαράντα χιλιόμετρα έχω μπροστά μου, με τόσες λακούβες θα κάψω τις πατάτες και θα μαγειρέψω κάτι από τα γνωστά.... (μάλλον πάλι πατάτες, απλά έχω καλύτερη φριτέζα από την χοντρή).
Μην χαίρεστε, είναι δεδομένο ότι θα επανέλθω! Ηταν καλά να μην αρχίσω....