Παρασκευήήήήή!

Χμμμμ, μάλλον κρύωσα η καλή μου! Οχι τίποτα άλλο, έκανα και σχέδια για το Σαββατοκύριακο. Κανόνισα ένα σωρό χαζά , ως σωστή επαγγελματίας, άνθρωπος, φιλάνθρωπος κλπ κλπ ενώ μάλλον θα πρέπει να την βγάλω με σουπίτσα στο κρεββάτι! Μα ολόκληρος κωλοχειμώνας, τώρα βρήκε να πονέσει ο λαιμός μου; Έλεος δλδ.

Εχει ακόμα κρύο και βρέχει κάθε τόσο, τούτος ο Μάης καμμία σχέση με τον δικό μας, Ελληνικό, ζεστό Μάη. Ακόμα φοράω χειμωνιάτικα και μπότες, βαρέθηκα! Πόσο θα κρατήσει άραγε αυτό το πανηγύρι; Δεν θα συνέλθουμε ποτέ; Να ανοίξει λίγο το μάτι μας, να χαρούμε το πράσινο, να δούμε λίγο ουρανό βρε αδελφέ! Μας έπνιξαν τα σύννεφα.

Τα 174 παιδιά μου έγιναν 129 και έπεται συνέχεια, μιάς και οι κακοί γονείς πάψαμε να λειτουργούμε ως αφελείς και είπαμε να μαζέψουμε τα νούμερα. Είναι απίθανο να τους βλέπεις να τρέχουν, κι ενώ έχουν μείνει σχεδόν οι μισοί να κάνουν την ίδια παραγωγή που έκαναν όλοι μαζί. Κι ο άγιος φοβέρα θέλει... βέβαια υπήρξαν και άγγελοι φυγόπονοι που δεν υπέκυψαν, ή τα μάζεψαν και έφυγαν διακριτικά ή λυποθύμησαν ή τεσπά τους έλειψαν τα ψυχοφάρμακά τους. Πάντως δόξα τον Αλλάχ, βγήκε και η σημερινή μέρα, καλύτερα από χθες, κι ας αγκυλώνει την ψυχή ένα πονεμένο βλέμμα, ή η απουσία κάποιων που κακοί στραβοί, τους είχες συνηθίσει στα πόδια σου.

Οπως μου είπε και η Ολγα "είναι ένας λαός που όταν τους προσφέρεις ένα δάχτυλο, θα ζητήσουν να σου φάνε το χέρι". Εδωσα , πήρα το εμπέδωσα. Το φιλότιμο δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό τους, ούτε καταλαβαίνουν την έννοια του. Οπότε όσο και να θες, φλους εδώ δεν αποκτάς, στην έχουν στημένη στη γωνία να εκμεταλλευτούν κάθε σου αδυναμία.

Μάλλον παραείμαι πεσμένη σήμερα, αυτός ο γαμημένος πονόλαιμος με ξέκανε και δυστυχώς μάλλον δεν θα τον γλυτώσω τον πυρετό. Ευτυχώς τουλάχιστον αύριο δεν θα ξυπνήσω στις 6.30 και δεν θα δω τις φάτσες τους. Δεν είναι και λίγο....