Βρισκόμουν σε ένα κατάστημα ηλεκτρικών ειδών στο Πλόβντιβ... πάνε κανα-δυό μήνες. Ακουσα μια παιδική φωνή να φωνάζει τη λέξη που λάτρεψα από την πρώτη στιγμή που την έμαθα... "αννέ". Ηταν σαν να με χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα, βλέπεις συχνά τουρκόφωνους εδώ, γυναίκες με τις χρωματιστές μαντήλες τους, αλλά σπάνια ακούς να μιλούν Τούρκικα. Η μικρή ξανθούλα, που φώναζε την μαμά της, έλεγε την πιο γλυκειά λέξη του κόσμου όλου "αννέ". Την κοίταξα δακρυσμένη....
Που το θυμήθηκα σήμερα? Ξύπνησα και σκέφτηκα πώς μου λείπει, πως όσο κι αν αποφεύγω να το σκέφτομαι με πονάει. Πως όση επιτυχία, όση ευτυχία κι αν μου χαριστούν, τίποτα δεν θα καλύψει το κενό του "αννέ" που δεν θα ακούσω ποτέ. Οσο κόσμο κι αν γνωρίσω, όσους φίλους κι αν λατρέψω, όσα ταξίδια κι αν κάνω, όσα υλικά αγαθά κι αν αποκτήσω, η φτώχια μου θα είναι πάντα μεγάλη κι η μοναξιά μου το ίδιο. Πόσο μικροί, πόσο αδύναμοι είμαστε τελικά, πόσο μάταια τα περισσότερα από όσα καταφέρνουμε.
Μόνο να ερχόταν, μικρή , ξανθιά και χαμογελαστή και το πρώτο πράγμα που θα της μάθαινα, θα ήταν αυτό... να με φωνάζει... "άννεμ"!
5 comments:
Είναι υπέροχο να στήνεις αυτί και να ακούς λέξεις που έχεις καιρό να ακούσεις. Αλλά και η γλώσσα από μόνη της ξυπνάει μνήμες και σε κάνει να χαμογελάς συνωμοτικά απλώς επειδή καταλαβαίνεις χωρίς να το ξέρουν.
Η πιο γλυκιά λέξη του κόσμου "αννέ". Ομως δεν είναι και προς θάνατον αν δεν την ακούσεις να στη φωνάζει. Και εγώ είχα τέτοιο κόλλημα παλια..όταν έκανα τις εξωσωματικές, πότε-πότε με πιάνει ακόμη αλλά..δεν έχει αλλά. Κουτσά-στραβά κάνουμε πως δεν βλέπουμε, δεν ακούμε, δεν αισθανόμαστε.
Πολύ γλυκιά λέξη..
Και πόσο κρίμα είναι κάποιες που σκέφτονται σαν κι εσένα να μην την ακούν ενώ άλλες που δε θα ‘πρεπε την ακούνε συχνότατα.
Εν καιρό θα δεις δικό μου ποστ να περιγράφω μια που δε θα έπρεπε να την ακούσει ποτέ.
Καλό βράδυ.
δεν θα την ακούσω ποτέ,
ξέρεις ούτε εγώ.
με συγκίνησες πολύ.
πάρα πολύ.
Ευχαριστώ.
@moloch κατ'αρχάς η έκπληξη είναι ότι κάποιος άλλος εδώ μέσα λατρεύει τον Αζίζ Νεσίν, ω ναι, δεν είμαι η μόνη!
@marina μου κουτσά-στραβά όλα, το θέμα είναι ότι που και που δεν μπορώ να αποφύγω να το σκέφτομαι. Οχι πως βοηθάει σε τίποτα, βέβαια...
@shades δεν είμαι σίγουρη ότι θα ήμουν άξια να την ακούσω, πολλές φορές λέω ότι γι'αυτό ίσως και δεν έτυχε... Πάντως συμφωνώ μαζί σου, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι κρίμα, για τα παιδιά κυρίως. Σε ευχαριστώ.
@allmylife είναι από τις περιπτώσεις, που δεν χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη... Το ότι θα θέλαμε να την ακούσουμε νομίζω ότι λέει από μόνο του πολλά, πάρα πολλά. Κι εγώ σε ευχαριστώ :)
Post a Comment