Κομματάκια από ύφασμα

Μήνες τώρα σκεφτόμουν ότι όλες οι ντουλάπες με τα διάφορα δειγματολόγια υφασμάτων, θέλουν άδειασμα. Μονόχρωμα, εμπριμέ, ριγέ, ό,τι μπορείς να φανταστείς. Από την άλλη τα λυπόμουν, θα μου άρεσε να τα κάνω πατσγουωρκ. Θα θέλα να τα δώσω στο προσωπικό και να το αφήσω να δημιουργήσει. Αλλά ποιός θα κάτσει να ασχοληθεί με κουρελάκια??
Σήμερα το πρωί έδωσα εντολή να αδειάσουν οι ντουλάπες, τις χρειαζόμαστε. Η Πόλια κουβάλησε τρία τεράστια τσουβάλια για να μαζέψει τα «σκουπίδια». Επεσαν όλες με τα μούτρα να την βοηθήσουν. Δεν τους έκανα παρατήρηση, Παρασκευή είναι, ας σηκωθούν και λίγο από τα γραφεία. Ηθελα τόσο να τους πω, «ό,τι σας αρέσει κρατήστε το». Κι αν τις προσβάλω;
Με πλησίασε η Ζαπρίνκα , η μικρή μας. «Σέφκα, μπορούμε να πάρουμε κάποια στο σπίτι και να μην τα πετάξουμε?». Πόσο το χάρηκα! «Ολα!!!» της είπα. Ερχονταν μία, μία, μικρές και μεγάλες με τα αποκτήματά τους. Τα ασήμαντα πολύχρωμα κομματάκια από ύφασμα.
-«Αχ, αυτό δεν θα γίνει ωραίο μαξιλαράκι?».
-«Μα με αυτό μπορώ να κάνω παντοφλίτσες!».
-«Η εγγονή μου θα τρελλαθεί να κόβει!!!»
Τους πέταξα την ιδέα! «Εγώ, αν ήξερα να ράβω, θα έφτιαχνα πατσγουωρκ παπλώμα και κουρτίνα και τραπεζομάντηλο ακόμα...».
- Αχ σέφκα,πως δεν το σκεφτήκαμε! Πόσο χρωματιστά θα είναι!!!
Σκέφτηκα τα γκρίζα σπίτια τους. Ναι, θα τους έδιναν χρώμα.
Τις άφησα να τελειώσουν. Την ώρα του σχολάσματος, έφευγαν όλες φορτωμένες με νάυλον σακούλες, γεμάτες με τους «θησαυρούς» τους. «Σέφκα, θα μας δώσεις ένα χαρτί μην νομίσει ο φύλακας ότι τα κλέψαμε?». «Θα πιστέψει βρε ο φύλακας ότι έκλεβε όλο το γραφείο ταυτόχρονα κάτω από την μύτη μου?»
Κι έτσι χρωματίστηκε η μέρα μας! Με πουά, με λουλούδια, με ρίγες. Και νοιώθω τόσο γεμάτη, που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που μπορούν να χαίρονται με τόσο μικρά πράγματα!