Μιλάω την Παρασκευή με τον γραφίστα μας, σχετικά με τις Χριστουγεννιάτικες κάρτες. Του εξηγώ ότι θέλω κάτι πρωτότυπο, που να χαρακτηρίζει και την εταιρεία....

Σ: Δηλαδή σαν τί που να την χαρακτηρίζει?

Εγώ : (προφυλακτικά ηλίθιε!) Καναπέδες δεν φτιάχνουμε? Ε, κανένα καναπεδάκι, στολισμένο Χριστουγεννιάτικα!

Σ: Α, πολύ ωραία. Κατάλαβα. Θα σου στείλω την πρότασή μου την Δευτέρα. (αυτό το παιδί μιλάει λες και κάνει πρόταση για κατασκευή αίθουσας πολλαπλών χρήσεων!).

Σήμερα το πρωί μου στέλνει την πρότασή του!!! Ανοίγω με αγωνία το αρχείο και...... βλέπω ΑΥΤΟ!

Και δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να φωνάξω ή να βρίσω! Ο κυριούλης βρήκε τον πρώτο καναπέ που έπεσε μπροστά του, τον κόλλησε και στο σιελάκι και μου το έστειλε! Αυτό βέβαια το μοντέλλο, δεν το παράγουμε πια! Δεν υπάρχει στον τελευταίο μου κατάλογο, που αυτός ο ηλίθιος έφτιαξε!!! Και βεβαίως του γράφω...

Εγώ : Αυτόν τον καναπέ που τον ξέθαψες??? Είναι απαίσιος!

Σ : Οκ, κατάλαβα (που να μην καταλάβαινες ηλίθιε κιόλας). Πες μου μόνο ποιό μοντέλλο θές να βάλω. Θα την βρω μόνος μου την φωτογραφία, μην ψάξεις! (Δύσκολοοοοο, αφού τις έχεις όλες τις φωτογραφίες ζώον!)

Εγώ : Καλά, βάλε το τάδε. Μόνο ξέρεις, δεν το είχα φανταστεί ακριβώς έτσι. Είπαμε να το κάνουμε λίγο γιορτινό το καναπεδάκι!

Σ: Εχεις δίκιο, νομίζω ότι του πάει μια κορδέλα!

Εγώ : (δεν απαντάω, δεν απαντάω που να λυσσάς!!! Ακούς εκεί κορδέλλα! Κουτί με γλυκά δεκαετίας εβδομήντα έχουμε???)

Σ: Δεν σου άρεσε η ιδέα ε? Ε, τί να βάλουμε?

Εγώ : Σου είπα, χριστουγεννιάτικα στολίδια!!! Βάλε ένα αρκουδάκι να κάθετε! Και μπάλες!!! (ε βάλε το μυαλό σου να δουλέψει ηλίθιε, δεν είμαι εγώ ο γραφίστας!)

Σ: Ωραία, σε λίγο θα σου στείλω την νέα μας πρόταση, τώρα κατάλαβα...

Και έρχετε η νέα πρόταση! Και ανοίγω με αγωνία το αρχείο... Και βλέπω... Το αρκουδάκι με τις μπάλες! Δηλαδή αυτό!

Οχι!Δεν έβαλε την φαντασία του να δουλέψει! Κόλλησε πάνω στον καναπέ το αρκουδάκι με τις μπάλες! Δηλαδή εάν του έλεγα "βάλε ένα λιονταράκι με μία βόμβα", θα έβαζε λιονταράκι με βόμβα. Προσπαθώ να το δω θετικά... καλούτσικο είναι. Ας μείνει έτσι. Μπιιιιιπ, χτυπάει...

Σ: Δεν είναι πολύ καλό???

Εγώ: Ναι, ας φτιάξουμε αυτό. Πόσο θα κοστίσει??

Σ: Για το design 250 ΛΕΒΑ.

Εγώ : Πας καλά? 250 ΛΕΒΑ για το "design"? Ποιό design, μου εξηγείς?

Σ: Είναι η χαμηλότερη τιμή που δίνω σε πελάτη μου για design...

Εγώ : (δεν απαντάω, δεν απαντάω)

Σ: Βέβαια, μπορώ να σου κάνω μια έκπτωση... Να πούμε 150 ΛΕΒΑ, άλλωστε η ιδέα ήταν δικιά σου για να λέμε την αλήθεια...

Εγώ : Ναι δικιά μου ήταν, κι από εδώ και στο εξής θα σου πουλάω τις ιδέες μου....

Ετσι, έχετε την μοναδική ευκαιρία, να θαυμάσετε σε πρώτη εμφάνιση, τις φετινές Χριστουγεννιάτικες κάρτες μας. Εγώ, ήδη ψάχνω εικονίτσα με το κοριτσάκι με τα σπίρτα, για να το βάλω να κάθεται του χρόνου στον καναπέ...