Πρέπει...

Πρέπει...
να σηκωθώ, και μάλιστα γρήγορα. Δεν έχω περιθώρια για σιγά – σιγά.
Μπορεί το σύμπαν να τα έχει βάλει μαζί μου, τον τελευταίο καιρό,
αλλά δεν θα του περάσει!
Πρέπει...
Να βρω μέσα μου ένα χαμόγελο και να το φορέσω...
Να αγοράσω μπάμπες Μάρτες για να καλωσορίσω τον Μάρτη...
Να χαρώ για την αργία της Δευτέρας...
Να σηκώσω τον βράχο που βαραίνει το στήθος μου...
Να καταπιώ τους λυγμούς που ανεβαίνουν στον λαιμό μου, χωρίς διέξοδο.
Τα χιόνια έλοιωσαν,
Ο Χρόνος ετοιμάζεται να φορέσει στην Ανοιξη τα μωρουδιακά της...
Κάπου θα υπάρχει ο δρόμος για το φως....
Θα τα καταφέρω.
Πρέπει.