Wednesday, May 17, 2006

Πονάω...

Γράφω και σβήνω και ξαναγράφω και ξανασβήνω... Να δω πόσες φορές θα το κάνω αυτό ακόμα. Τόσος πόνος, που ανηφορίζει το στήθος μου, φτάνει στο λαιμό, γίνεται λυγμός και ξεσπάει στα μάτια μου σαν θάλασσα αγριεμένη. Τον διέλυσα... Η κατηγορία κατάμουτρα. Οχι γιατί το έκανα στα αλήθεια, αλλά γιατί πολύ απλά, αυτό θέλει να πιστεύει. Αυτό τον βολεύει , αυτό τον κάνει να μην χρειάζεται να σκεφτεί τις ενοχές του. Πάντα έτσι αμυνόμαστε, πάντα έτσι νοιώθουμε δικαιωμένοι. 'Οταν αρνούμαστε να δούμε που φταίξαμε και η εύκολη λύση είναι ένα "με διέλυσες"...
Λοιπόν για να μην κάνω κι εγώ το ίδιο, ίσως πράγματι τον διέλυσα, ίσως πράγματι δεν ήμουν αυτό που έψαχνε. Τώρα τί; Απλά το βουλώνω και δεν απαντάω. Τον αφήνω να λέει, να με κατηγορεί, δεν απαντώ, δεν αμύνομαι, δεν κάνω τίποτε. Μόνο κλαίω. Είναι τόσο μίσος συσωρευμένο μέσα του, με μισεί με όλη τη δύναμη της ψυχής του κι αυτό δεν αλλάζει. Αλήθεια με αγάπησε ποτέ; Υπάρχει ποτέ περίπτωση η αγάπη να γίνει μίσος; Και πώς; Γιατί δεν μπορώ, δεν θέλω να δεχτώ ότι δεν με αγάπησε ποτέ του... Ψάχνω μέσα μου; Εχω μισήσει ποτέ κανέναν; Οχι, ποτέ. Μπορεί να θεωρούμαι κακιά, να έχω βλάψει, σίγουρα έχω βλάψει ανθρώπους αλλά όχι, δεν έχω μισήσει. Πάντα άλλωστε το μίσος το θεωρούσα ένα πολύ δυνατό συναίσθημα για να το σπαταλάω από δω κι από κει...
Δεν ξέρω τί να κάνω... Δεν είμαι στην Ελλάδα. Δεν μπορώ να τρέξω στη μαμά μου, να μείνω στις αδελφές μου το βράδυ... Δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν, δεν μπορώ να πάρω το αυτοκίνητο και να ξεχυθώ στην Εθνική κλαίγοντας. Είμαι εγκλωβισμένη σε έναν ξένο τόπο, με έναν άνθρωπο που με μισεί, που και οι βαλίτσες μας ακόμα αδύνατο να μοιραστούν και δεν έχω κουράγιο να σηκωθώ από το γραφείο μου. θέλει να πάει σπίτι λέει για να ετοιμαστεί. Ποιό σπίτι; Προφανώς το δωμάτιο που μας φιλοξενεί τους τελευταίους μήνες; Για που να ετοιμαστεί; Προφανώς για Ελλάδα, ποτέ του δεν έφυγε τελικά από εκεί , πάντα εκεί νοσταλγούσε να βρίσκεται. Με βρίζει, με πονάει, τόσες κατηγορίες, άραγε στέκει καμία; Δεν μπορώ να απαντήσω τώρα , δεν μπορώ να σκεφτώ, μόνο να γράφω μπορώ.
Δεν θέλω να κουνήσει ο χρόνος από αυτή τη στιγμή, δεν θέλω να υπάρξει μετά και αύριο, δεν θέλω τίποτα, δεν θέλω να ξαναδώ κανέναν. Δεν θέλω να μιλήσω σε κανέναν. Με προκαλεί κατηγορώντας με. Θεέ μου βοηθησέ με να μην απαντήσω, βοήθησέ με να μην αμυνθώ, βοηθησέ με να μείνω βουβή.
Κάνε με να μην σκέφτομαι, να μην αναζητώ αλήθειες, να μην είμαι λογική, να μην ψάχνω πίσω από τις λέξεις. Δεν μπορώ να αντέξω τόσο μίσος, δεν μπορώ να το αντικρίζω κάθε λεπτό στα μάτια του, δεν μπορώ άλλο αυτή την παράνοια.
Αραγε μου χει ξανασυμβεί ποτέ; Οχι απ' όσο θυμάμαι. Ποτέ άλλοτε δεν θέλησα να πεθάνω μαζί με τον χρόνο σε μία καρέκλα. Ποτέ. Ποτέ άλλοτε δεν ένοιωσα τόσο απελπισμένη, με τόσο τσαλαπατημένη αξιοπρέπεια... Ποτέ.
Για όλα μικρή μου υπάρχει μία πρώτη φορά... για όλα....

1 comment:

Anonymous said...

dyo metra kai dyo sta8ma. posh sofia kleinei ayth h frasi.kai poso 8arros 8elei kaneis na omologhsei "nai kanw la8os". giati 8elei 8arros? giati oloi mas agapame ton eaytoylh mas. den 8eloyme kanenas na tsalakwsei thn axioprepeia mas. fantasoy poso apagoreytiko einai na thn patame emeis oi idioi.
"nai ekana la8os" .Poio einai ? to oti kai egw psaxno. oxi mono piso apo tis lexeis.kai piso apo tis symperifores. kai piso apo ola ta ka8ws prepei. kai pio va8ia kai pio mesa. kai oso proxwrw toso perissoteres apogoiteyseis mporei na vrw. kai agapaw.olo kai pio poly. polemaw tis prokatalipseis moy, testarw ton eayto moy. mporeis na to antekseis ayto kale moy? gia na doyme. mporeis! pame pio va8ia.kai pio va8ia.plhgwnete i psyxh soy,pe8eneis dhmioyrgeis apo8hmena, prepei grhgora na ta apovaleis mayrizeis.kai ksespas.adika dikaia ti simasia exei.testareis tis antoxes. mporeis na agaphseis kai meta apo ayto?8ee moy mporeis.exakoloy8eis na agapas me to idio pa8os.isos kati ragise ma ksereis oti einai proskairo.sthn arxi 8es na fygeis , na exafanisteis.den exeis poy na pas vevea.oxi giati den exeis spiti i aeroplano.DEN EXEIS POY NA PAS GIATI DE SE XORAEI KANENAS TOPOS.meneis to ksereis oti 8a meineis.pas na kleiseis th porta piso soy kai prospa8eis na akoyseis ena psi8yro kati."mh feygeis" to eipe!se agapaei? einai agaph? einai deilia na ypostei tis synepeies enos akoma la8oys? kai egw? giati den feygo? gia ton idio logo? mporei.shmasia einai oti to eipe.mh feygeis.aphleise parakalese.kai ego perimena apelpismena ta paraklia kai tis apeiles.tote giati? giati ola ayta?
kati yparxei pali piso apo ayta.kapoio apo8hmeno exoyme kai oi duo mas.as to vroyme.

den exw kammia dia8esi na gino xalifis sth 8esi toy xalifi. ayto to 8eloyn oi atimoi kai oi glyftes.den zilepsa th 8esi ths pote! thn kamarwnw.exo kseperasei thn mataiodoxia ths koinonikhs apodoxhs.omos...ksero na kano th doylia.zhtw mia epiveveosi.an apotygxana 8a epefta sta matia ths.eprepe na epivioso gia na me kamarosei.la8os tropos..

ekana la8os.isos eprepe na apotyxo kai meta na zhthso thn voitheia ths.8a me latreye! 8elei poly na epibebonetai. einai mia ntiva.agapisa mia ntiva nai.e kai? an me agapaei pragmati (lexi soypa gia polloys) 8a kanei mia ypoxwrhsh.kai tote? 8a kerdiso! kai meta ? 8a agapao kapoia alli oxi thn idia.giati ego agapisa mia ntiva. kai kai allo tunel.kai ftoy kai apo thn arxi...

poso akoma ftera ston anemo...giati? eime aytokatastrofikos kai psyxopa8hs eipe... ma koita th zoi mas dimitri.den eine entelws ma entelws aytokatastrofiki? ti kanoyme ? trypes sto nero! san na petame petroyles sthn paralia.stayropodi sthn ammo xazeyoyme ta kymmatakia.den einai i zoi paignidi matia moy.
an saresei na pezeis prepei na yposteis kai thn hta. xoris hta den den noima.den einai romantiko.
TO BRHKA loipon.