Ο γητευτής των Οβτσάρσκα

Εχουμε ξαπλώσει στις έντεκα το βράδυ και ο ύπνος, μας έχει αγκαλιάσει σε δευτερόλεπτα. Κάποια στιγμή ακούω τα σκυλιά να γαυγίζουν (σύνηθες) και μουσική (απολύτως απίθανο!). Για την ακρίβεια κλαρίνα, ήτοι παραδοσιακή Βουλγαρική μουσική. Ανοίγω μάτια, κοιτάζω ρολόι , η ώρα είναι ήδη δώδεκα! Σηκώνομαι και πλησιάζω το παράθυρο. Η μουσική όσο πάει και δυναμώνει. Εξω δεν φαίνεται τίποτε περίεργο.

Προσπαθώ να καταλάβω από που στην ευχή ακούγονται κλαρίνα, μέσα στη νύχτα. Ξαφνικά, βλέπω τα σκυλιά να κάθονται απολύτως ήρεμα, κομμένο το γαύγισμα και το τρέξιμο. Η μουσική δυναμώνει και τον βλέπω! Ο φύλακας παρκάρει μπροστά στα σκυλιά, ανοίγει την πόρτα, το ραδιόφωνό του προφανώς παίζει τα κλαρίνα στη διαπασών.

Στο μεταξύ ο Δημήτρης έχει σηκωθεί από το κρεββάτι και παραμιλώντας, έχει σταθεί δίπλα μου στο παράθυρο. Σαν χάνοι, "απολαμβάνουμε" το σκηνικό. Τσοπανόσκυλα (οβτσάρσκι στην βουλγαρική) που ηρεμούν με κλαρίνα κι ένας φύλακας που το παίζει DJ! Από το διπλανό δωμάτιο, η Μέτζυ λυσσάει που δεν είναι κι αυτή στο πάρτυ. Ο Δημήτρης μισο-ξυπνάει και ανοίγει το παράθυρο.

Δ: Τί κάνεις εκεί ρε? (στα Βουλγάρικα)

Φ: Βλέπω τα σκυλιά ! (στα Βουλγάρικα είχε μεγάλη πλάκα η έκφραση)

Δ: Τσακίσου κάτω στην πύλη! (στα Βουλγάρικα) Αει στο διάολο επιτέλους μαλάκες!!! (σε άπταιστα Ελληνικά, δυό χρόνια και δεν μάθαμε βρισιές οι άχρηστοι!)

Ο φύλακας μπαίνει στο αυτοκίνητο και εξαφανίζεται, παρότι δεν κατάλαβε τα μισά.

Εγώ : Τί του φωνάζεις ρε Δημήτρη, περιπολία έκανε ο χριστιανός?

Δ : Ποιά περιπολία ρε, με τον γητευτή των οβτσάρσκα???

Εγώ : Κι ένοιωθα ασφάλεια με τα σκυλιά, τελικά όποιος τους βάλει κλαρίνα, τα ηρεμεί!