Η Βουλγαρία είναι μια χώρα, στην οποία η ισότητα των δύο φύλων, είναι δεδομένη εδώ και χρόνια. Σε σημείο μάλιστα, που οι ρόλοι λειτουργούν αντίστροφα, οι άντρες έχουν καταφέρει να έχουν ίδια δικαιώματα με τις γυναίκες!
Ετσι, τις τελευταίες ημέρες, όλο και περισσότεροι άντρες εργαζόμενοί μας, βρίσκονται στα σπιτάκια τους με αναρρωτικές. Αιτιολογία των αναρρωτικών ? Προσέχουν τα άρρωστα παιδιά τους!!! Εχω την εντύπωση, πως στην Ελλάδα, ένας μπαμπάς που θέλει να φροντίσει το άρρωστο παιδί του, ή ένας μπαμπάς που η γυναίκα του γεννάει, κάνει χρήση της κανονικής του άδειας προκειμένου να λείψει από την δουλειά του, σωστά?
Παραλαμβάνω κάθε πρωί, από την υπεύθυνη προσωπικού, την λίστα με τους απόντες.
Εγώ : ο Στανισλάβ τί έχει?
Ελλη : είναι άρρωστη η κόρη του.
Εγώ : ο Ιβάν, στην αποθήκη?
Ελλη : κι αυτού είναι άρρωστη η κόρη του.
Εγώ : ο Τσίκο?
Ελλη : Γέννησε.
Εγώ : ο Τσίκο γέννησε?
Ελλη : η γυναίκα του.
Εγώ (σε φάση κουτσομπολιού πλέον): Τι λες καλέ? Πέρσι δεν πάντρεψε την κόρη του ο Τσίκο? Τώρα γέννησε η γυναίκα του?
Πόλια (συγχωριανή του Τσίκο και κέντρο πληροφοριών): Την πρώτη κόρη πάντρεψε, χθες η γυναίκα του γέννησε την τέταρτη.
Εγώ : Αχ ρε Τσίκο, πάλι για τον γιό πήγαινε ο καψερός...
Περνούν δυό μέρες και η άδεια τοκετού έχει τελειώσει, πάλι καλά που δεν δίνουν δυό μήνες και στους μπαμπάδες. Η λίστα με τους απόντες είναι πάλι μπροστά μου. Ο Τσίκο εμφανίζεται ως ασθενής, πλέον.
Εγώ : Ελλη, ο Τσίκο έφερε και ασθένεια μετά τη γέννα?
Ελλη : Ναι! Μισό λεπτό να σας πω τί ασθένεια αναφέρει το χαρτί.
Εγώ : Ασε μην κουράζεσαι, ή επιλόχια κατάθλιψη έπαθε, ή μαστίτιδα.
Τα κορίτσια στο γραφείο γελάνε ακόμα...
Παραλαμβάνω κάθε πρωί, από την υπεύθυνη προσωπικού, την λίστα με τους απόντες.
Εγώ : ο Στανισλάβ τί έχει?
Ελλη : είναι άρρωστη η κόρη του.
Εγώ : ο Ιβάν, στην αποθήκη?
Ελλη : κι αυτού είναι άρρωστη η κόρη του.
Εγώ : ο Τσίκο?
Ελλη : Γέννησε.
Εγώ : ο Τσίκο γέννησε?
Ελλη : η γυναίκα του.
Εγώ (σε φάση κουτσομπολιού πλέον): Τι λες καλέ? Πέρσι δεν πάντρεψε την κόρη του ο Τσίκο? Τώρα γέννησε η γυναίκα του?
Πόλια (συγχωριανή του Τσίκο και κέντρο πληροφοριών): Την πρώτη κόρη πάντρεψε, χθες η γυναίκα του γέννησε την τέταρτη.
Εγώ : Αχ ρε Τσίκο, πάλι για τον γιό πήγαινε ο καψερός...
Περνούν δυό μέρες και η άδεια τοκετού έχει τελειώσει, πάλι καλά που δεν δίνουν δυό μήνες και στους μπαμπάδες. Η λίστα με τους απόντες είναι πάλι μπροστά μου. Ο Τσίκο εμφανίζεται ως ασθενής, πλέον.
Εγώ : Ελλη, ο Τσίκο έφερε και ασθένεια μετά τη γέννα?
Ελλη : Ναι! Μισό λεπτό να σας πω τί ασθένεια αναφέρει το χαρτί.
Εγώ : Ασε μην κουράζεσαι, ή επιλόχια κατάθλιψη έπαθε, ή μαστίτιδα.
Τα κορίτσια στο γραφείο γελάνε ακόμα...
4 comments:
καλοο..για αρχισε να σφιγγεις τα λουρια!!
φιλια
Πραγματικά, χειρότεροι και από τις γυναίκες έχουν καταντήσει. Εγώ για να ζητήσω άδεια πρέπει να είμαι στα πρόθυρα τελειωμού. Πυρετούς, κόκκινα μάτια, κομάρες, πόνους και εγώ στη δουλειά. Για να ενημερώνομαι για τα δικαιώματά μου σαν γυναίκα!!!
μου φαινεται το εχουν παρακανει λιγακι!
@Φεγγαροαγκαλιασμένη μου, αυτοί δεν καταλαβαίνουν από λουριά, ερήμιν παράσταση...
@Lianne μου, εσύ κι εγώ και πολλοί άλλοι, δεν θα τολμούσαμε να ζητήσουμε άδεια. Δυστυχώς εδώ, οι όποιοι εργατικοί έχουν φύγει για το εξωτερικό, οπότε και να θες να γκρινιάξεις, το ράβεις και κάνεις τα στραβά μάτια.
@Mama, λιγάκι??? Κι αν πεις και τίποτε, η απάντηση είναι "απαγορεύεται να αρρωστήσουμε?" Εν τω μεταξύ και τους γιατρούς βολεύει, γιατί πληρώνονται για κάθε χαρτάκι ασθένειας, οπότε όλοι είναι ευτυχισμένοι πλην του εργοδότη.
Post a Comment