ΜπόικοΜπανκ

Ο φίλος μας ο Μπόικο (ο οποίος έχει περιγραφεί εκτενώς σε προηγούμενο ποστ), έχει μεταφορική εταιρεία. Καύσιμα για τα φορτηγάκια του, αγοράζει συνήθως από τον ξαδελφό του, τον Πλάμεν (ο οποίος αξίζει τον κόπο να περιγραφεί εκτενώς, σε επόμενο πόστ).

Ο Πλάμεν, είναι απίστευτα τσιγγούνης και σφιχτοχέρης σε όλες τις οικονομικές του συναλλαγές, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Ο Μπόικο που δυστυχώς δεν είναι δίμετρη, εικοσιπεντάχρονη, ξανθιά δεν εμπίπτει στην κατηγορία εξαιρέσεων του Πλάμεν.
Με όλα τα παραπάνω σας καθιστώ σαφές, ότι ο Πλάμεν, τρώει τα - εξαιρετικώς ανθεκτικά στο αλκοόλ- συκώτια του Μπόικο κάθε μέρα για λεφτά. Ασφαλώς δεν μπαίνει στον κόπο να σκεφτεί ότι ο Μποικάκος, εκτός από ξαδελφός του, είναι και ο μεγαλύτερος πελάτης του κι έτσι και τον στείλει στο διάολο, ο Πλάμεν λόγω τσιγκουνιάς θα αναγκαστεί να πίνει καύσιμα αντί για ρακία, προκειμένου να φάει το απόθεμα.
Ο δε Μποικάκος, ο οποίος θενκς το δε γκρικ γουέι οφ πέυμεντς, έμαθε πώς τίποτα δεν πληρώνεις προκαταβολικά, δεν διανοείται, λόγω σεβασμού να αντιμιλήσει στον μεγαλύτερο ξάδελφο, απλά το γυρίζει στην πλάκα.
Χθες βράδυ λοιπόν, βρεθήκαμε όλη η παρέα μαζί συν ένας μεθυσμένος μπάτσος (αυτό κρατήστε το, θα σας χρειαστεί αργότερα).
Φαγαμε τις λουκάνκες μας, ήπιαν οι άλλοι τις ρακίες τους κι εγώ την σοδίτσα μου και μετά από ένα πεντάλεπτο στριφογυρίσματος στην καρέκλα, ο Πλάμεν μπήκε στο αγαπημένο του θέμα:

- Γκουγκού, πότε θα πληρώσεις τον Μπόικο? (το Γκουγκού ιτς μι σε Βουλγαρική προφορά).

Αγνόησα τον Μπόικο που μου έκανε απεγνωσμένα νοήματα, τα οποία δεν ήταν και κατανοητά μετά από τόσες ρακίες.
- Πλάμεν τον πλήρωσα, αλλά δεν κατάλαβα! Πάλι θέλεις λεφτά από τον Μπόικο???
Ακρα του τάφου σιωπή, στην ομήγυρη. Είπα να την σπάσω.
- Να δω βρε Πλάμεν, πότε θα καταλάβεις ότι ο Μπόικο είναι τράπεζα για σένα.
- Τράπεζα?
- Ασφαλώς! Και η πιο σίγουρη μάλιστα! Μπόικο-Μπανκ!
- Σίγουρη τράπεζα η Μπόικο-Μπανκ?
- Πλάμεν, ειδήσεις δεν βλέπεις? Ολες οι τράπεζες κλείνουν, χρεωκοπεί μία κάθε μέρα! Μόνο στην Μπόικο – Μπανκ, τα λεφτά σου είναι εξασφαλισμένα .
- Μππππόικομμμμμπανκ, εί-ει-ει-ναι σι-γου-ρρρρρρη- τρρρρρρα-πε-ζα? Ακούστηκε εκείνη τη στιγμή ο μεθυσμένος μπάτσος που δεν είχε βγάλει κουβέντα τόση ώρα (είδατε που σας χρειάστηκε?).
- Ασφαλώς! Επέμεινα εγώ.
- Να πππππά-ω τα λεεεεεφ-φφφ-τα στην ΜποοοοοικοΜπππππανκ, συνέχισε.
Ακρα του τάφου σιωπή στην ομήγυρη, εκ νέου. Γύρισαμε και κοιτάξαμε τον μεθυσμένο, όλοι μαζί, για πρώτη φορά.
- Η Ραααααηηηηφάιζεεεεεεν δηλαδή έκλεισε???? Προλαβββββαίνω να τα πππππάρρρρρω? Ρώτησε με αγωνία , χύνοντας το ποτό του Τσέτσο που καθόταν δίπλα του.
Ο Στανισλάβ, ο συνέταιρος του Μπόικο ανέλαβε να σώσει την κατάσταση. Αντε να εξηγήσεις σε μεθυσμένο ότι δεν υπάρχει ΜπόικοΜπάνκ κι ότι δεν έχασε τα λεφτάκια του.
- Αυτή θα κλείσει σε δυό – τρεις μέρες απ’ο,τι γνωρίζω, απάντησε με σοβαρό ύφος στον μεθυσμένο μπάτσο.
Ακούστηκε αναστεναγμός ανακούφισης. Ναι, προλάβαινε να πάρει τα λεφτά του και να τα πάει στην Μπόικο-Μπανκ!
- Μια ββββββόντκα μμμμμε σσσσσόδαααααα! έδωσε την επόμενη παραγγελία.

Τί παθαίνει ο άνθρωπος όταν δεν πίνει ρακία!!!